آنژیوپلاستی به عنوان شیوه‌ای سریع و با حداقل تهاجم برای بازگرداندن جریان خون به شریان‌های مسدودشده قلب مورد توجه بوده است. در این روش بالون ظریفی در محل انسداد شریان متسع می‌شود تا انسداد شریانی برطرف شود. پزشکان اغلب پس از این کار یک لوله مشبک به نام استنت را برای باز نگاه‌داشتن شریان در آن قرار می‌دهند.
استنت (فنر) گذاری عروق قلبی:
در بیشتر مواردِ آنژیوپلاستی (۷۰ تا ۹۰ درصد موارد) پزشک یک استنت (فنر یا وسیله‌ای برای حمایت از دیواره‌های سرخرگ از درون) را داخل سرخرگ تعبیه خواهد کرد. برخی از استنت‌ها (فنرها) توسط داروهایی پوشانده می‌شوند که به کاهش میزان خطر تشکیل لخته خون کمک می‌نمایند. دلیل اینکه استنت‌ها در برخی افراد کارگذاشته نمی‌شوند، موقعیت و نوع ضایعه می‌باشد.
هدف اصلی از تعبیه یک استنت، کاهش احتمال تنگ شدن مجدد سرخرگ در همان محل می‌باشد، که به این فرآیند تنگی‌مجدد گفته می‌شود. تنگی مجدد در حدود۴۰ درصد افرادیکه فقط از آنژیوپلاستی استفاده می‌کنند و تنها در ۲۰ درصد افرادیکه از آنژیوپلاستی و استنت‌گذاری توام استفاده می‌کنند، دیده می‌شود. بنا به دلایل نامشخص، افراد مبتلا به دیابت (بیماری قند خون) در معرض خطر بیشتر تنگی مجدد قرار دارند.
شب پیش از عمل باید موارد زیر را انجام دهید:
دستورالعمل های پزشک مبنی بر تطبیق داروهایی که از قبل استفاده می کردید را به کار بندید.پزشکتان ممکن است مصرف داروهای خاصی را قبل از آنژیوپلاستی متوقف کند،به ویژه اگر داروهای خاصی برای دیابت یا رقت خون استفاده می کنید.
همه داروهایی را که مصرف می کنید به ویژه نیتروگلیسرین-در صورت مصرف- همراه خود به بیمارستان ببرید.
داروهایی را که پزشک مصرفشان را پیش از آنژیوپلاستی مجاز دانسته فقط با چند جرعه مختصر آب بنوشید.
برای برگشتن از بیمارستان به منزل هماهنگی های لازم را انجام دهید چرا که پس از آنژیوپلاستی معمولا لازم است که شبی را در بیمارستان بستری شوید و صبح روز بعد خودتان قادر به رانندگی نخواهید بود.
برخی خطرات نادر آنژیوپلاستی شامل موارد زیر است:
حمله قلبی: اگرچه بسیار نادر است اما ممکن است طی انجام آنژیوپلاستی حمله قلبی صورت گیرد.
آسیب شریان کرونر: شریان کرونر ممکن است حین انجام آنژیوپلاستی پاره یا کنده شود.این عوارض ممکن است به ضرورت انجام جراحی باز اورژانسی بینجامد.
مشکلات کلیوی: رنگی که طی آنژیوپلاستی و جایگذاری استنت ها استفاده می شود ممکن است باعث مشکلات کلیوی شود،به خصوص در افرادی که از پیش مشکلات کلیوی دارند.اگر جزء افراد در معرض خطر هستید پزشک ممکن است دارویی تجویز کند تا به حفاظت از کلیه ها کمک کند.
سکته مغزی: طی آنژیوپلاستی،لخته های خونی که ممکن است روی کاتتر ایجاد شوند می توانند جدا شده و به سمت مغز حرکت کنند.رقیق کننده های خونی به منظور کاهش این خطر تجویز می شوند.سکته مغزی ممکن است در اثر جدا شدن پلاک چربی هنگامی که کاتتر در آئورت پیچ خورده است نیز اتفاق بیفتد.
ضربان غیرطبیعی قلب: قلب ممکن است در اثر آنژیوپلاستی تحریک شود و ضربان آن بسیار تند با کند گردد.این حالت معمولا گذراست اما گاهی استفاده از دارو یا دستگاه تنظیم ضربان قلب لازم است.
نتایج:
در بیشتر افرادی که آنژیوپلاستی کرونر انجام می دهند،جریان خون در شریانی که پیش از آن بسته یا تنگ بود به طور چشمگیری افزایش می یابد.معمولا درد قفسه سینه کاهش می یابد و توانایی انجام تمرینات ورزشی بهتر می شود.
انجام آنژیوپلاستی و استنت گذاری به این معنی نیست که بیماری قلبی کاملا رفع شده است.شما باید عادات و روش زندگی سالمی را ادامه دهید و احتمالا داروهایی را برای اطمینان از پیشگیری از تنگ شدن مجدد شریان مصرف کنید.اگر علائم مانند درد قفسه سینه،تنگی نفس یا علائم مشابه با آنچه پیش از انجام آنژیوپلاستی داشتید عود کرد،با پزشک تماس بگیرید.اگر حتی حین استراحت نیز در قفسه سینه احساس درد داشتید یا نیتروگلیسیرین برای تسکین درد بی اثر بود با 115 تماس بگیرید.
روش دیگر انجام آنژیوپلاستی:
پژوهشگران می‌گویند بهترین راه برای باز کردن شریان‌های تغذیه‌کننده ممکن است از راه مچ دست باشد.از هر 100 آنژیوپلاستی که انجام می‌شود، یکی از آنها از راه مچ است، و این شیوه برای هر فردی قابل‌انجام نیست. اما نتایج این بررسی اخیر متخصصان بیشتری را به استفاده از این شیوه ترغیب خواهد کرد.
از سری مطالب پزشکی عمومی و غیر تخصصی سایت (اطلاعات عمومی و غیر تخصصی پزشکی برای افزایش دانش سلامت و اطلاعات عمومی پزشکی بازدیدکنندگان)